Nick: Hal

Imię i nazwisko: Halina Markowska Budniak



*  *  *



Skąd dowiedziałaś się o istnieniu p.h.p.?

Z internetu.

Od kiedy uczestniczysz w p.h.p.?

Lipiec 2000.

(Opcjonalnie) Kiedy zakończył się Twój udział w grupie? Dlaczego?

Trwa.
Jeśli zakończy się, to z powodu braku komentarzy. A obawiam się, że jest z tym coraz gorzej.

Co skłoniło Cię do wysłania wierszy/komentarzy właśnie tutaj?

Możliwość wymiany poglądów na temat zamieszczonego konkretnego wiersza.
Przeświadczenie, że będą to komentarze niezależne, nie skażone znajomością w realu.
Liczyłam przede wszystkim na szczerość.

Jakie wrażenie wywarło na Tobie p.h.p. przy pierwszym kontakcie? Czy rozmijało się to z Twoim wyobrażeniem? Czy Twój stosunek do grupy uległ w późniejszym czasie zmianie? Jeżeli tak, to co na to wpłynęło?

Wrażenie ciekawości i niepewności jak będą postrzegane moje teksty. Czy widzą tylko tekst, czy też doszukują się autora? Czy mogę być na grupie incognito, czy będą chcieli coś o mnie się dowiedzieć?. Czy to mi ułatwi czy utrudni zadanie? Etc..
Nie miałam wyobrażeń jak działa taka wirtualna grupa. To jak biała karta, na której z czasem pojawiały się jakieś znaki. Rozróżniałam już osoby, poznawałam imiona, nicki. Wiedziałam czego mogę się spodziewać. Dostrzegałam "Kto jest kto i kto za kim stoi".
Przełomem była strona Jerzego, gdzie kilka słów o autorze jak również zdjęcia, troszkę rozświetliły ten biało-czarny obraz.

Czy poza p.h.p. publikowałeś/aś swoje wiersze? Może masz na swoim koncie wydaną książkę, sukces w konkursie poetyckim lub w inny sposób udzielasz się na polu kultury?
(Bardzo proszę o konkretne przykłady)

W czasopiśmie "Twórczość Robotników" w "Kontakcie"
W antologiach: "Moje słowa" , "Garść życia" , "Wiatr w Szuwarach" , "Dojrzewanie w miłości" oraz tomik debiutancki "Poszukiwania" wyd. w 1992 r.

(Najwyższy czas wydać znowu!)

Czy Twoje kontakty z członkami grupy wyszły poza granice sieci? Jeżeli tak, proszę o krótki (bądź dłuższy) opis.

Poza jednym wyjątkiem i to bardzo niedawno. Ale to słodka tajemnica :)
Przemiłe spotkanie, z bardzo sympatyczną osobą. Rozmawialiśmy jak starzy znajomi. Gdyby pozostali byli podobni, powiedziałabym, że zmarnowałam dwa lata z powodu niemożności ich poznania. A tak, to myślę, że może jeszcze kiedyś się poznamy. Choć przecież istnieje ryzyko, że któraś ze stron będzie rozczarowana.

Jaki jest Twój stosunek do p.h.p.? Ile czasu poświęcasz grupie? Czy zdarza się, że niecierpliwie oczekujesz nowej porcji postów, myślisz co nowego na p.h.p., gdy nie masz z grupą przez dłuższy czas kontaktu? Czy może to dla Ciebie (tylko) sposób - jeden z wielu - urozmaicenia czasu?

Grupa jest dla mnie bardzo ważna. Jest to jedyne miejsce, które skupia ludzi zainteresowanych rozwojem własnej twórczości i interesujących się tymi samymi zagadnieniami. To dłoń podana w najbardziej potrzebnym momencie.
Spotkałam tu wiele życzliwości, choć bywało i wiele chamstwa.
Zależy mi na ocenach niektórych osób. A szczególnie tych, którzy mają opanowany warsztat pisarski i mają coś ważnego do powiedzenia na temat zaprezentowanego utworu. Cenię sobie takich autorów komentarzy jak Asasello, Elmo, Wilczysko, Włodek Holsztyński, Krystyna, Jacek, Ryszard i paru innych, których nieopatrznie nie wymieniłam.

Skąd zainteresowanie poezją? Czy potrafisz odpowiedzieć na pytanie, dlaczego piszesz?

Myślę, że po pierwsze, to z poczucia samotności, niezrozumienia i wyobcowania.
A po drugie to rodzaj utrwalenia myśli, przeżyć, no i trochę ucieczki do świata nierzeczywistego; ujarzmiania myśli słowem, obrazem, jak na fotografii; taki monolog wewnętrzny, bez potrzeby udziału osób trzecich, który nakazuje, kusi - ZAPISZ - ŚWIETNA MYŚL - TO MOŻE BYĆ POCZATEK WIERSZA - no i bierzesz ten notes, albo kartkę i coś notujesz... albo to warte jest tej chwili, albo i nie, ale to już nie ma znaczenia. Chcesz pisać..

Wymień pięciu, najlepszych według Ciebie, autorów w historii p.h.p.

Asasello. Kasiakam. BlackBox. Anna papa. Krystyna. Magdalena.

Czym jest dla Ciebie p.h.p.? Twoje uwagi, spostrzeżenia, to, co dla Ciebie ważne w tej grupie.

Na ten temat znajdziesz już odpowiedź powyżej. Ale dodam jeszcze, że jest też dużą inspiracją. Nigdy przez taki okres nie napisałam takiej ilości wierszy.