Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam
Na pierwszej stacji, teraz, tu!
Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, bo wysiadam
Przez życie nie chcę gnać bez tchu!

Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę
GubiÄ…c wÄ…tek i dni
A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej!
A życie przecież po to jest, żeby pożyć
Nim w kołowrotku pęknie nić

(Magda Czapińska)