|
rozspójniki
|
|
9 |
digital mary |
mówię sobie dobranoc od ciebie. mówię sobie od ciebie:
dzień dobry, jak spałeś (a ty?). robię sobie twoje kanapki
oraz herbatę (ile słodzisz?). wychodzę od ciebie
i wracam sobą pod twój adres (to musi być gdzieś blisko).
imiona twoje nadaje rzeczom (jak masz na imię?),
do moich spraw przykładam wyłącznie twoją wagę.
robię sobie dobrze od ciebie (wstaw właściwe)
źle mi bez ciebie: a także, zarówno, oraz, ale, więc.
* * * * * * * * * *
Rodzina się rozeszła, roz
pełzła, zeschła się na wiór;
strzępy - układanka ze strzępów,
fraktale frakcji: północ,
południe, Zjednoczone Stany
Innych Wszystkich Stron
w stanie wojny. Rodzina
do podziemia zeszła, ale
nie doczeka. Ten schron
jest cały z nicości utkany:
wodne pylony, pajęcze kości,
wiadomości z radyja.
Ten schron jest policzony:
w każdej komórce schronu
na jedną żywą przypada
milion martwych barw.
|
|
|
jus |
mlb |
pdy |
gr |
uw |
|
9 |
|
|
+ |
+ |
+ |
3 |
46 |
+ |
+ |
|
|
|
2 |
|
|
a te "szarości" takie jezuickie, a te "rozspójniki" takie nieprzekonujące
do końca. w wyniku rzutu monetą jednak "szarości".
Justyna Bargielska
szarości
Niby dramatycznie i wysoko-emocjonalnie, więc powinno mnie znużyć,
ale jakoś nie. Niezła gra na pająkach, wewnętrznych rymach,
aliteracjach; zleżałe "twardzielstwo" (vide 10000 wierszy z lat
dziewięćdziesiątych zeszłego stulecia) przeciągnięte aż w okolice
inteligentnego pastiszu - do tego całkiem do sensu współgrające z
sytuacją liryczną.
Wiersz-konkurent: pech w losowaniu, pech w losowaniu, co mogę
zrobić.
Miłosz Biedrzycki
Dwa dobre wiersze. Minimalnie lepsze wg mnie "rozspójniki". Może dlatego, że klimat bliższy, kanapki i herbata silniej do mnie mówią niż pylony i schron.
Paweł Dymek
Kolejna para, w której efekty losowego doboru pobudzają do refleksji nad
istnieniem złośliwego demiurga, wielbiciela symetrii. Tu zetknęły się dwa
dobre wiersze, których autorzy efektownie wykorzystali swoją dużą świadomość językową.
Z ogromną przykrością, wywołaną przymusem wybrania z tej pary tylko jednego, wskazuję "rozspójniki". Za konsekwencję w wykorzystaniu wyłącznie języka potocznego i bardzo nośny wobec całego wiersza tytuł.
Graal
rozspójniki
Tu trochę podobnie jak w PARZE VIII - przykro, że akurat te wiersze trafiły na siebie. Szkoda szarości chociażby za: "na jedną żywą przypada/milion martwych barw".
Rozspójniki - czytam opowieść i widzę pomysł na tę opowieść + doskonały tytuł, rzadkość w tym konkursie.
Urszula Wacławczyk
|
|
|
|